Μεταξύ των άλλων που υποσχέθηκε ότι ΔΕΝ θα κάνει η υπό την προεδρία του κυβέρνηση (και μακάρι...), ο κ. Παπανδρέου απέκλεισε την περίπτωση εισαγωγής και ψήφισης από τη Βουλή τροπολογιών, που δεν έχουν πριν περάσει από τις Κοινοβουλευτικές Επιτροπές.
Πρόκειται για τις διαβόητες ...(ν)τροπολογίες, όπως πολύ εύστοχα αποκλήθηκαν. Σε νομοσχέδιο περί ΙΚΑ π.χ., έτσι "στα καλά καθούμενα" κολλάει την τελευταία στιγμή «τροπολογία» που λέει ότι ο Καθηγητής Παιδιατρικής στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο πρέπει να είναι και ορθοπεδικός...[*]
Το έχουμε ξανακούσει αυτό από το ΠΑΣΟΚ. Ήταν στο πρόγραμμά του το 1981... Πολύ γρήγορα όμως αποδείχτηκε ότι οι "ανάγκες" των ...κλαδικάριων και η "ανάπτυξη" του πελατειακού κράτους ήταν πολύ ισχυρότερα κίνητρα από τις προεκλογικές "δεσμεύσεις"...
Ας ευχηθούμε ότι δεν θα επαναληφθεί το «φαινόμενο»...
Η ιστορία που ακολουθεί (πραγματική όπως και οι προηγούμενες) είναι ένα εξαιρετικό δείγμα ντροπολογίας, διότι αποσκοπούσε όχι στο βόλεμα του καταδεικνυόμενου, όπως του υποψήφιου καθηγητή πιό πάνω, αλλά στην ωφέλεια του ίδιου του βουλευτή που την υπόβαλε και "κανόνισε" να ψηφιστεί!
Είναι επίσης ένα εξαιρετικό δείγμα "εφαρμογής" του ρητού: «Φοβού τους ευεργετηθέντας, τύπτουσι πρώτοι».
ΠΩΣ ΧΟΡΗΓΗΘΗΚΕ ΜΙΑ ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΣΥΝΤΑΞΗ
Ο Α.Β.Π., εργοδηγός στα δημόσια έργα, ήταν, επί Κατοχής, αντάρτης του ΕΔΕΣ, επικεφαλής ανεξάρτητου συντάγματος. Ένας από τους τέσσερις λοχαγούς του ήταν ο κοντοχωριανός του Δ.Ν.Ι., δάσκαλος.
Στις εκλογές του 1946 εκλέχτηκαν στην ίδια περιφέρεια και οι δύο βουλευτές με το "Εθνικό Κόμμα Ελλάδας" του στρατηγού Ν. Ζέρβα. Στις εκλογές όμως του 1950 το Ε.Κ.Ε. ήταν πεσμένο και προβλέπονταν να βγάλει εκεί μόνον έναν βουλευτή, που θα ήταν σίγουρα ο Α.Β.Π. Τότε ο Δ.Ν.Ι. έδειξε διάθεση να πάει σε άλλο κόμμα, που νόμιζε ότι θα είχε περισσότερες πιθανότητες να ξαναεκλεγεί.
Ο Α.Β.Π. τον συγκράτησε: «Δεν θα εγκαταλείψουμε τον στρατηγό» τού είπε. «'Αμα εκλεγώ εγώ και δεν εκλεγείς εσύ, θα παραιτηθώ για να πάρεις την έδρα». Έτσι ακριβώς και έγινε!
Εκλογές έγιναν πάλι μέσα σε ένα χρόνο, το 1951, και ξανά το 1952. Όμως το Ε.Κ.Ε., όπως και άλλα κόμματα είχε πλέον συγχωνευτεί στον «Συναγερμό» του στρ. Παπάγου, οπότε εκλέχτηκαν πάλι βουλευτές και οι δύο. Και ο Α.Β.Π. και ο Δ.Ν.Ι.
Αργότερα ο Α.Β.Π. αποχώρησε από τον «Συναγερμό» με τον Μαρκεζίνη, αρχηγό του «Κόμματος των Προοδευτικών», και δεν ξαναεκλέχτηκε βουλευτής (μέχρι το 1961). Όμως ο Δ.Ν.Ι. συνέχισε με την καραμανλική ΕΡΕ και έβγαινε συνέχεια βουλευτής.
Ο νόμος τότε για τις βουλευτικές συντάξεις πρόβλεπε ως προϋποθέσεις χορήγησης: Είτε να έχει κανείς θητεία 2 τετραετίες (7 χρόνια, 6 μήνες και 1 μέρα δηλαδή), είτε να έχει εκλεγεί 4 φορές.
Ο Α.Β.Π. δεν την δικαιούνταν διότι είχε εκλεγεί 3 φορές και η θητεία του αθροιστικά ήταν 7 χρόνια και 5 μήνες... Κι αυτά γιατί είχε παραιτηθεί υπέρ του Δ.Ν.Ι. το 1950...
Τά 'φερνε δύσκολα βόλτα με τέσσερα παιδιά, χωρίς ασφάλιση και χωρίς ουσιαστικό επάγγελμα, αφού το είχε εγκαταλείψει από το 1940 και μέχρι το 1956.
Επιπλέον είχε την ατυχία να του παρουσιαστεί πολύποδας, να του αφαιρεθεί ένα κομμάτι του λάρυγγα μαζί με τις φωνητικές χορδές, να μην μπορεί πιά να μιλήσει.
Το 1959 πήρε ειδοποίηση από τη Βουλή των Ελλήνων να υποβάλει τα χαρτιά του για να τού χορηγηθεί σύνταξη! Παραξενεύτηκε, αφού ήξερε ότι με τον ισχύοντα νόμο δεν την δικαιούνταν, το έψαξε και τότε βρήκε την ...ντροπολογία που ο Δ.Ν.Ι. είχε περάσει στη Βουλή.
Να τι πρόβλεπε αυτή:
Μπορεί να πάρει βουλευτής σύνταξη και σε 7 χρόνια, αν:
1. Έχει εκλεγεί 3 φορές.
2. Πάσχει από ασθένειαν, συνεπαγομένην βαρείαν αναπηρίαν...
Ως εκεί καλά, θα πείτε, ήταν ανταπόδοση του Δ.Ν.Ι. προς τον ευεργέτη του...
Άμ, δέ! Διότι παρακάτω έλεγε ότι την χάνει τη σύνταξη, που θα του χορηγηθεί με αυτήν την τροπλογία, αν ξαναβάλει υποψηφιότητα για βουλευτής!!!
Από την ίδια περιοχή και από όμοιο πολιτικό χώρο έπαιρναν και οι δύο ψήφους. Άμα δεν ξανάταν υποψήφιος ο Α.Β.Π., όλες τις ...ζερβικές ψήφους θα τις έπαιρνε ο Δ.Ν.Ι.
Μιλάμε για ντροπολογία του κερατά, δηλαδή...
ΕΠΙΜΥΘΙΟ
Ο Α.Β.Π. την πήρε έτσι τη σύνταξη. Για κάπου ένα χρόνο μόνον όμως. Το 1961 δεν κώλωσε και ξαναέβαλε υποψήφιος, με το κόμμα των Προοδευτικών πάντα, και, χωρίς να μιλάει..., βγήκε πάλι βουλευτής. Οπότε, αργότερα, ξαναπήρε και τη σύνταξή του αλλά με τις κανονικές διατάξεις...
* * * * * * * *
[*] Πρόκειται για πραγματική περίπτωση στην προδικτατορική Βουλή επί (καραμανλικής) ΕΡΕ, προς εξυπηρέτηση ενός και μόνον ατόμου, όπως καταλαβαίνετε, του μοναδικού υποψήφιου καθηγητή που είχε και τις δύο ειδικότητες...
Πριν από 5 χρόνια
